24 April

 

Na een prima nacht en een waanzinnig ontbijt, waarin overvloed de toon sprak, stapte ik tegen 9 uur de regen in. Had gehoopt dat het een paar miesertjes waren vandaag. Maar dat bleek anders. In een eerdere post had ik jullie al eens meegenomen op pad tijdens een regenloopje van een paar uur. Daar ga ik jullie niet weer mee vermoeien.

Soms zie je een bult gemaaid berggras of een droge mestbult op het land liggen. Hier kan broei in onstaat en dan zie je vaak in ochtend de vochtige dampen hieruit ontstijgen... hoe dat beeld even vast.

De eerst uren waren weer een regenervaring en iets in mijn hoofd creëert dan een soort medelijden met mijzelf wat een enorme fantasie opwekt.

Hoe zou ik mijzelf nu omschrijven? Zo aan de wandel in de regen... voelde me een wandelende tentstok en niet in van 28mm die we kennen van onze parkeervakanties. Meer één van ca. 100cm in omtrek... haha. Een beste wandelende tentstok. De poncho als tentdoek en meanderse als een rode tent door de Franse vroege Pyreneeën. Waar eerder de regen van boven kwam had ik deze nu op de borst. Het nadeel daarvan is dat de tent boven op is en er een chagrijnig gezicht doorheen steekt. Hahaha... langzaam watert het daar toch naar binnen en daar gaat dan de wet van de zwaartekracht gelden. Van boven naar beneden voel je jezelf nat worden. Niet snel... maar tergend langzaam.

Nu was de dag met 400 klimmeters best een uitdagende en mijn lichaam moest er aardig aan werken. Dit resulteerde in een broeierige atmosfeer onder mijn poncho. Een soort mest/grasbult die begon te dampen en je een soort condensaat kreeg aan de binnenkant van de poncho. Je zou het ook een subtropisch klimaat kunnen noemen.

Bovenstaande had ook samengevat kunnen worden als.. het was een natte dag! Maar dan had niemand begrepen hoe nat.

Omgekeerd heb ik het ook meegemaakt vandaag. In een droge periode wordt het ook buiten ineens warmer. Hierbij kan de rest van de poncho langzaam maar zeker verder los en ontsnappen alle vochtige dampen en droog je langzaam weer op.

Halverwege de dag zat ik naar een poster te kijken waarin een evenement werd aangekondigd met stieren. De pictogram ernaast maakt dat ik begon te twijfelen. Was de man nu invalide geworden na een foute inschatting in de arena of zal hij met zijn rolstoel de arena betreden? Kon mijn fantasie er heerlijk op loslaten(;

Het is hier erg groen en gevarieerd. Akkerbouw en veeteelt wisselt hier elkaar mooi af. Ook veel bamboe onderweg en vreemde horizontaal uitlopende oude bomen.

Ook hangt Jezus hier om de paar kilometer aan de route. Dit doet vermoeden dat het hier Katholiek is.

Vandaag was het een dag met 28km en 400 hoogtemeters, waarbij het laatste stuk prachtig op de stad Orthez aanliep. Helaas ging zicht op de Pyreneeën, daarvoor is het te bewolkt.

Eenmaal in de B&B kreeg ik nog een verhaal over de geschiedenis van de stad en hun rol hierin. Erg gastvrij, maar ik kan alleen maar denken... waar is mijn douche? Haha... erg vriendelijke gastheren en bezig om een 16de eews land weer in ere te herstellen. Vanavond mocht ik ook bij hun aanschuiven met het eten en gelukkig spreken ze goed Engels.

Nu in het centrum even mijn polar bijwerken tijdens een biertje de me weer fantastisch smaakt.

Morgen een dag van ca. 24km en weer een stukje dichter aan de voet van de Pyreneeën. Hopelijk laat ze zich zien.

23 April 

 

Gisteravond kreeg ik nog een lesje Frans. Of meer... hoe lastig Frans is. Een glas bier is mannelijk en een vol glas bier is vrouwelijk. Of was het nou andersom. Hahah... wat het ook was. Een vol glas bier transformeert taalkundig als je deze leegdrinkt.

Vanochtend greep ik naar mijn telefoon na - in mijn beleving - onrustige nacht en verwachte dat het een uur of 4 was. Was het zomaar 8uur.. mijn eerste Camino uitslaap dag was geboren. Haha.. voor de ramen in hotel zaten houten raamluiken en dit voorkwam dat er licht en geluid binnen kwam. Een heerlijke lange nacht dus.

 

Vandaag op naar Hagetmau en 20km voor de boeg. Het slingerde over de weg door een glooiende landschap. Ook deze dag liep ik in 1 keer door en dat ging prima.

 

Hier aangekomen nog even bij de Carefour een wijntje gescoord met een Frans kaasje. Die peuzel ik vanavond nog even op. 

 

In de Dordogne - waar ik vorige week liep - staat alles blank. Gelukkig heb je dit net gemist 

 

Vanmorgen was ik net onderweg en ... zag ik dat nou goed?? Neee... echt!? 

Ja hoor .....de eerste aanblik van de Pyreneeën. Nog 5 dagen lopen en dan sta ik aan de voet van dit bergketen in St Jean Pied de Port. Dan wacht een 1400mtr stijging in 28km op mij. 7uur klimmen naar wat ik lees.

 

Onderweg nog wel een paar snuivertje gehad, maar nat werd je er niet van. 

 

Op een reclame bord onderweg stond Napoleon afgebeeld met een zak friet in zijn hand. Ook MC Donalds is hier goed bezig. NapoleoM zou ik zeggen Franser kunnen de frietjes niet worden.

 

Rond 2 uur liep ik mijn slaapplaats binnen. Een keurige Chambres D'hôtes... zo netjes heb ik nog niet meegemaakt. Ook de vriendelijkheid was zo groots, prachtig. Op de vraag of het mogelijk was een wasje te draaien? Gaf ze aan... daar draai ik mijn hand niet voor om(: voor het eerst sinds 10 april heeft mijn kleding weer een wasmachine gezien. Daar zal mijn omgeving ook blij mee zijn. Jemig... was stonk ik.

 

Het zien van de Pyreneeën deed me beseffen dat ik al even pad ben. Denk op ca. 1900km van huis en ik moet nog ca. 900km naar Santiago. Vanaf oktober 2024 met het begin in Uitzhuizen. Rocroi- Limoges heb ik overgeslagen omdat in deze periode het gezin/familie voor ging. Met Pasen een uitstapje naar Bordeaux gemaakt en hier ook een stuk van de route overgeslagen. Voor de echte Camino strijders zou dit een 'no go' zijn, doch in 'Miencamino' ( Gronings voor mijn camino ) past het prima.

 

Als avondeten een paar toastjes met Camembert en een lekker glas wijn.

 

21 April 2025

 

Tijdens het pasen ben ik gistermorgen met de trein naar Bordeaux gegaan en heb daar geslapen. Alles was nat was is nu weer droog inclusief mijn schoenen(:

Jemig wat is dat dan wennen als je vanuit de Camino een stad in stapt. Het verschil kon niet duidelijker. Die drukte... poeh!

Pasen zonder Marleen, Ellen, Tristan en Leonie was voor mij een nieuwe gewaarwording en dat viel me zwaar. Zaterdag had Marleen de courmet voorbereid en ik was nog even via beeldbellen bij hun(: Ook was het voor hun wennen. Maar het was gezellig.

Vanmorgen ben ik met de trein naar Mont-de-Marsan gereisd. Heb nu wel een stuk van de route overgeslagen.

Nu slaap ik in een hostel waar 6 bedden zijn en op dit moment ik alleen met een belegen Fransoos ben. Het drinken van een biertje is erg gezellig... alleen verstaan we elkaar totaal niet. Haha...

Het bed was al opgemaakt met weggooi lakens. Het eerste papier weer na een lange periode van lopen. Dikke prima... weet ik ook weer waarom de slaapzak en lakenzak mee moet(:

Had vandaag tijd overnachtings adressen te scoren en tot aan de Pyreneeën... dat voelt zo fijn(:

Best een dingetje om telkens op zoek te gaan. Het hoort er bij.. maar tis niet mijn ding.

Onderstaand berichtje stuurt je dan naar locatie nadat je het telefoonnummer hebt opgezocht en in WhatsApp hebt opgeslagen.

Bonjour, je suis un pèlerin des Pays-Bas et je marche vers Saint-Jacques. Avez-vous un endroit où dormir pour moi à partir du xx/xx april ?

Cordialement, Wim

In het Frans krijg je vaak snel antwoord en deze gaat dan weer over 'Translate' . Hoe makkelijk maar je gaat zomaar de fout in.. 6 adressen aanvragen en ook weer in de juiste volgorde zien helder te krijgen.

Omdat het drukker wordt op de route heb ik wat extra nachten vooruit geboekt.

Straks wacht een stokbroodje zalm op me als avondeten en morgenvroeg even weer op zoek naar een ontbijtje.

Morgen naar Saint-Sever zo'n 20km in, naar het lijkt, mooi weer.

Nog ca. 900km voor de boeg.

19 april 2025

Vanaf het moment dat de Fransoos - uit Parijs bleek - binnenkwam kwam ook de energie van die stad binnen. Jemig wat een spraakwaterval die vijftig plusser. Samen met de Zwitser zorgden ze ervoor dat Sjaak en ik volledig ondersneeuwden in deze tornado. Hij leek wel wat op Theo van Thea.. toen ik m via een foto op mijn mobiel hiermee confronteerde waren er maar 3 die daarom konden lachen en daar was hij niet bij. Geen humor dus(:

 

Al tegen 10en lagen we in ons nest. Om half 7 lag onze Parijzenaar al weer als een opgewonden bordercollie te kwispelen in zijn bed en al snel ging hij van start. Die zien we nooit meer terug... hoop ik(;

 

Na een rustig ontbijt liepen we om de beurt langzaam de heuvelachtige Dordogne in. Sjaak als eerste en de Zwitser sloot af... Er werd regen verwacht vandaag. Doch in de eerste 2uur viel het mee... Ben in mijn wandelshirt tot de 10km gekomen. Daar stond Sjaak al weer klaar na een korte stop door te stappen en ik heb me daar nog een banaan gepakt en de poncho alvast aangedaan.

 

Zijn 15 minutenater bleek dat geen overbodige luxe.. nu had ik het volgende kunnen afdoen met 'het was een regenachtig loopje' maar onderweg vond ik dat de komende 3 uur een andere uitleg verdiende.

 

Om jullie mee te nemen in het proces van uren regen.

 

De poncho zorgt ervoor dat alles boven de knieën droog blijft en met die wetenschap is deze dan ook van toegevoegde waarde. Je kijk met een pet op en de kap van de poncho wel de wereld in door een soort tunnel en dit maakt deze wel klein en zorgt voor een hyperfocus op je schoenen en natte weg.

 

Langzaam zie je de punten van je schoenen donker worden en denk je.. fijn die waterafstotende Lowa's mooi man. Doch langzaam zijn heel de schoenen donker van kleur en nat van buiten. Vol tevredenheid geniet je dan nog van je wandelschoenen want alles gaat als een speer. Tot je denkt.. komt nu het water door mijn broek heen bij mijn kuiten? Nee... zal toch niet. Maar helaas ja hoor... en met elke stap die je zet wordt je broek natter tot deze is verzadigd en aan je onderbenen gaat kleven. De wet van de zwaartekracht gaat dan gelden en langs je kuiten sijpelt het water dan aan de verkeerde kant van je Lowa's de schoen in. Al snel voelde ik mijn sokken na worden en elke stap hoorde ik een geluid van soort wc ontstopper naar boven komen.

 

Bij de heuvel op zag je de sporen van een tractor veranderen in een waterval. Zo'n beeld wat je ook hebt als je in de Alpen op een brug staat en naar de stroom water onder je kijkt. Jemig was een natuur geweld.

 

Maar nu kwam het.. na de wet van de zwaarte kracht kwam nu de wet van de zuigende werking op gang. Mijn knieën waren inmiddels ook al nat en alles wat buiten mijn poncho zag begaf kletsnat. Voel ik dat nu goed... ja hoor. De broek werd zelfs naar onder mijn poncho en zocht zich een weg naar boven. Inmiddels zat ik ook redelijk in mijn hoofd en een moment van gelukzaligheid was ver te zoeken.

 

Ik hoef jullie niet uit te leggen wat er na je bovenbenen dan nog meer nat wordt. Op een gegevens moment was elke stap net of mijn eigen lijf mijn onderbroek uitwrong. Haha.. klets en klets nat. 

 

Ineens stond ik bij de rivier en zag het dorp waar ik sliep en je raad het al. Sjaak slaapt er ook. Hij appte me dat hij zich al zat op te warmen in de kroeg. Zo'n kwartier later ik ook. Na een portie frite en burger afgeblust met een glas wijn was de enorme regendag weer een mooi verhaal geworden. Halverwege de middag liepen we naar onze slaapplaats. Een aparte ruimte bij mensen thuis waar 3 pelgrims kunnen slapen. De douche voelde aan als een warme deken en de daaropvolgende powernap was heerlijk. 

 

De eigenaar van deze slaapplaats heeft een slaap plaats voor mij geregeld in Pellergue en de zwarte kat kwam nog even buurten. 

 

Vanavond eten we een pizza.

 

18 april 2025

 

Gisteravond hebben we in een plaatselijk lunchcafé een biertje gedaan en daarbij een soort uit de hand gelopen borrel plank besteld als avondeten. Op de borrelplank hadden ze een goed verwarmd stuk camembert neergelegd en daar kon je heerlijk in dippen. Dit samen met een glas Grimberger maakte het een mooi geheel en was zeer aangenaam. We sloten dit of met een hotdog die de mosterd zo pittig onde worst had liggen dat de tranen je in de ogen schoten. 

 

Tegen de klok van 9 richting de BenB waar de WiFi goed was en ik op de tab nog een serie heb gekeken.

 

Vanmorgen had ik geen haast. Het weer is prima en de etappe maar 14km. Had de keuze ook een 35km te pakken maar daar wordt ik niet vrolijk van. Morgen dus een 21km(: 

 

Langzaam lopend zo door de Dordogne is geen straf en ergens op 10km kwam de Zwitserse pelgrim en Sjaak weer voorbij. Samen aten we nog wat bij een picknicktafel waar we door een buurman nog even op de foto werden gezet.

 

De laatste 4km was een formaliteit die we afzonderlijk van elkaar liepen. Op de slaapplaats aangekomen bleek dit een boerderij te zijn zijn waar op het achterdeel 2 stapelbedden staan. Krapjes maar netjes. Als jongste van t stel mocht ik bovenop plaatsnemen. Vanavond eten we hier ook. De boerin heeft iets lekkers voor ons in petto.

 

In de tuin bij de boer scoorde Sjaak nog even een biertje bij de boerin. Die ging er zo lekker in... heerlijk.

 

Pergim nr.4 naar ik vermoed uit Frankrijk stapt nu ook net binnen en even na 6en. 42km heeft hij vandaag op de teller (; dan voel ik me ineens een sukkel. 

 

De bordercollie van het huis sprint hier nog even bij ons langs en begeleide een ontsnapte eend weer terug naar de plaats waar hij thuishoort. 

 

We kregen net het sein dat we om 7uur bij de boer aan tafel mogen aanschuiven. Een bord soep, een dik stuk vlees en als afsluiting een bakje aarbeien. Dat alles met een karaf rode wijn. Nu hebben ze aan tafel een mooi gesprek in t Frans. Sjaak en ik zitten er als verloren aan hoorders bij. De uitknop bij deze Franse pelgrism is zoek... haha.

 

Straks op tijd t bed in en morgen vroeg op pad.

16 april 2025

Vanmorgen een trage start, het bed lag nog zo lekker en de dag van vandaag leek een zware te worden. Toch kwam het ervan en eenmaal op pad ontdekte ik dat het marktplein was veranderd in een ware versmarkt. Voor onderweg even wat fruit en brood gescoord en op zoek naar een plek waar ze ontbijt hadden... en voila gevonden. In alle rust heb ik deze in de smalle straatjes van Perigueux opgepeuzeld.

 

Helemaal opgeladen op pad om eerst de stad uit te zien komen. Na een uur wandelen kwam eindelijk het groen weer in zicht. Het was een dag met visioenen over bussen en treinen. Wat heb ik getwijfeld of ik niet hierin zou springen(: je hebt van die dagen. Uiteindelijk kom je toch weer in een flow en trekt de Franse wereld vanzelf weer onder je door.

 

Zowaar op een km op 15 toch even de schoenen uit gehad.. bovenop mijn wreef voelde het niet goed. En ja... daar was hij. Mijn eerste blaar. Haha.. een kleintje maar hij was er. 

 

Het halve schaap - in de hoedanigheid van wandelwol - wat ik al duizenden kilometers bij me droeg kwam nu van pas. Deze op de plek even in mijn sok gepropt en dit voelde een stuk comfortabeler. 

 

Op 5 km voor het einde trof ik nog een Franse pelgirm 'Gerard' uit Toulouse. Deze liep 2 weken op de camino waar in week 2 zijn vriendin nog aan zal sluiten. In een prachtig Engels/Frans/Nederlands gesprek kwam ook Sjaak uit Heilo om de caminobocht gezeild. Samen dronken we een kop koffie en deelden we onze dagverhalen.

 

Ondanks de voorspelde regen zijn we in een mooie droge run door de dag gekomen en waren we uiteindelijk in poep en een scheet op onze slaapplek. 

 

In de avond nog even een Chinees restaurant bezocht en na een paar borden aan het buffet was de wandelkaars uit en zochten we ons bed op. Nu nog even een Polar schrijven en morgen voor mij een rustdag.

 

Kreeg onderweg nog een vraag over dikke wandelvingers en die is direct via de socials beantwoord(;

15 april 2025

 

Vanmorgen kwam ik laat op gang. Om half 9 was het ontbijt en niemand had haast. Na een gezellig samenzijn aan de hostel tafel namen we van de gastdame afscheid en wel met zijn 3 en. 

 

Als Belg, Fransoos en ik als Nederlander stapten we dapper het Franse land weer in voor een tocht van - bleek achteraf - 25km. 

 

Lando de 20 jarige bikkel stapte als een speer door het heuvelland en die was al snel uit het zicht. Als Frankrijk/ Nederland had ik bijna hetzelfde tempo als mr. Dyon van 29 jaar oud en spraken elkaar in mooie gesprekken door de kilometers heen. Welliswaar in het Engels... waar we beide ons best op het Engels deden. 

 

We hadden elkaar achteraf in Limoges ook al gespot en in ons voorbijgaan alleen een gezamenlijk ' buen camino' gewenst. 

 

Piere gaat in September 3 maanden als manager in de keuken werken op een een cruiseschip die vanuit de Middellandse zee, Canaria, Nigeria, Zuid Afrika naar Madagascar zal varen. Voor hem zijn droomdoel in t leven. Mooi zo'n ambitie. 

 

Zo halverwege stapte ik een versnelling hoger door en lieten we elkaar alleen.

 

Het grootste gedeelte van vandaag was door het bos en das niet mijn favoriete plek. De weidsheid en uitzichten over de heuvels geven me meer een fijn gevoel. Maar ondanks het bos was het een mooi loopje .

 

De laatste 5kms waren door de stad en die waren zwaar omdat het keihard begon te regenen. Los van de feit dat je kletsnat wordt is het telefoon gebruik ook over. Een nat scherm laat zich niet meer dirigeren door onze duimen. Navigeren en op zoek naar de code van je BenB is dan niet mogelijk.

 

Zo van luifel naar luifel en erg ongemakkelijk kom je uiteindelijk toch op je slaap adres waar de douche zo fijn op je wacht. Na de douche nog even snel een broodje ergens gescoord. Terwijl ik daar van genoot appte Sjaak uit Heilo... we hebben samen een biertje gedaan en in een typisch Frans restaurant nog even de verhalen van de dag gedeeld. 

 

Perigueux is een prachtige stad met een megakerk. Ben nog even naar binnen gelopen waar de mis gaan was.

 

Nu moe en voldaan de polar nog even bijwerken en dan op zoek naar de route en slaap plaats van morgen. Het lijkt een droge wandeldag te worden.

14 april ca. 22km en 300 hoogtemeters 

Vandaag begon met een Frans ontbijtje zonder eitje, met croissants, een chocolade broodje, 2 verschillende jammetjes, een beste kom koffie, glaasje jus en 2 stukken stokbrood. Dikke prima... wel was het met 4 Fransen aan tafel een gekakel van jawelste... heb lekker empathies zitten meeknikken. Haha... heerlijk die Franse slag.

 

Naar de eetzaal werd ik nog achtervolgt door een blije kip. Daar was ik dan weer niet blij mee. Zo'n opgewonden blij ei is niks voor mij en heb de kip een ander richting op gedirigeerd met mijn maatje 46.5. Heb niks met kippen(;

 

Tegen 9 stapte ik weer het Franse wandelpad op en vandaag in een heerlijke zon. Mijn Chambres D'hôtes stond net iets buiten het dorp en vanaf de start liep ik vrijwel direct het dorp in. Na een bezoekje aan de kerk - waar ik mijzelf nog even heb vermaakte met een fluitconcertje en een heerlijke echo- stond ik op het marktplein nog even de te volgen route te scannen. 

 

En ja....daar was voor mij pelgrim 3 die ik tegenkwam op de route. Sjaak en uit uit Heilo. In maart met pensioen gegaan en direct de camino vanuit huis opgestapt. We hebben vandaag samen opgelopen en zoals het gaat op de camino onze levensverhalen gedeeld. Mooi is dat hoe makkelijk je dan ineens ruim 20km wegloopt en alles met elkaar deelt. 

 

Wel is dat gekwebbel voer voor het gaan van de verkeerde weg. Tot 2 keer toe was het gesprek belangrijker dan de te volgen route... maar gelukkig waren we niet te veel van t padje af geraakt.

 

In de plaats waar we beide een slaapplaats hadden bemachtigd hebben we nog even een biertje gedaan in een kleurrijk maar gezellig dorp cafeetje. Het leek meer een winkeltje... maar met bier(:

 

Tegen 5en gingen we beide ons eigen pad weer op en op zoek naar onze slaapplaats. 

 

Achter de kerk had ik een hostel gescoord en in een slaapzaal met 6 plaatsen zijn met 3 pelgrims. Een Belg en een Fransman welliswaar... maar daar kan ik inmiddels goed mee. Mooie mensen die zuider buren van ons.

 

Mijn pelgrim paspoort werd vakkundig bestudeerd door de gastdame van t hostel en ze ondervroeg met passende interesse. Morgenvroeg bij het opstaan verwqchten ze een 'Donativo' ( vrijwillige bijdrage) en krijg ik mijn paspoort weer terug... misschien! Melde ze met een knipoog. 

 

Net even een powernap gedaan en met Orlando uit België en Pierre uit Dion en de gastdame gegeten. Beide pelgrims waren 20 ers en hadden vandaag tegen de 40km gelopen. Knap hoor ... ze strompelen nu alleen wel als een paar oude mannen door het hostel waar ik nog rustig een dansje zou kunnen doen.. haha. 

 

Een soepje, lasagne en weer een dik stuk kaas na stond er op t menu. 

 

Half Engels en Frans wisselden we de verhalen uit. Morgenvroeg om 8.30 een ontbijtje en dan op naar Perigueux een ruime 20km van hier.

 

Op naar Thivies en ca. 20km. Heb besloten even iets minder km per dag te lopen. Boven de 20km wordt ik zo chagrijnig en waarom zou ik dat nou willen(: De heuvels een 12kg bagage is andere koek dan ik gewend ben.

 

Het was een dag met een heel klein zonnetje door de lichte bewolking heen en bijna geen wind. Het wandelweer wat je graag wilt hebben.

 

Het was een route dwars door een natuurgebied met onderweg niks anders dan 'natuur'... prachtig. Kwam ergens halverwege 1 man tegen die zijn honden aan het uitlaten was tegen.

 

Een spraakwaterval... uit Engeland gevlucht omdat hij daar met 80 uur werken niks verdiende en de zorg daar erg slecht was. Nu was hij in Frankrijk leraar Engels en zin vrouw thuis kapper. Meer in balans en met deze uurtjes hadden ze het beter dan in Engeland.

De bureaucratie hier was wel verschrikkelijk en nog veel op papier. Oftewel 10 jaar terug in de tijd.

Tenminste, dat is wat deze Engelse Fransman mij aangaf. 

 

Zo op 2 derde aan een mooi meer vleide ik mijn poncho neder op het gras voor een powernapje. Banaantje erbij.. en als een een soort god in Frankrijk zou ik net wegzeilen toen er bruut op een claxon werd gedrukt. Een veel te dikke Fransman in een veel te dikke auto gebaarde met zijn vingers zo heftig dat ik begreep dat ik daar niet mocht liggen. Op mijn vraag vraag... problem monsieur? Wat het antwoord 'Private'.. wat een paardelul, dacht ik. Maar ik liet me wegsturen en eenmaal op de weg terug zag ik dat ik een bord gemist had bij een open hek. Hier stond duidelijk op 'private'. Haha.. was ik even een paardelul. 

 

Heb nog een zinnig onderhoud gehad met een kudde bijzondere jonge koeien. Vosgiennes... was het ras! Na een vraagje op de 'koeiengroep' kwam deze uit de doos. Een ras wat veel in de Vogezen schijnt te lopen.

 

Voor het eerst heb ik mijn wandelstokken als polstokken gebruikt. Het was zeer nat op sommige plekken en in plaats van mijn vuilniszakken om de schoenen te doen kon ik het af met een jump en met als hulp de wandelstokken. Dit resulteerde in een droge overtocht (:

 

Vandaag was een dag dat ik tegen mijzelf begon te praten. Haha... uren van discussie met mijzelf. Zelfs in het Engels ging het los. Of het de verveling was of het feit dat je langzaam geen besef meer hebt wat er in wereld gebeurd?! Geen idee.. maar heb zelfs gelachen om mijn eigen grapjes. Slecht dit... haha

 

Vandaag slaap ik in een Chambre D'hôte in het buitengebied naast Thivies. Op zondag is alles dicht in deze dunbevolkte streek maar ik heb geluk.. ik mag mee eten vanvond. Om 19.30 staat mijn prakkie klaar. Tenminste dat is was ik er van begreep, de taal barrière is best lastig maar we gaan het ervaren vanavond.

Had t toch goed begrepen.

We begonnen met 5 oesters... mmm! Een totaal onverwachte start van een bijzonder etentje waar Frans de voertaal was. Gelukkig eet ik wel Frans, doe ik dingen met de Franse slag... maar praten?! Het was een hilarisch communicatie over en weer.

Het hoofdgerecht was rijst, boontjes en kip in kerrysauce met als toetje een dik plak ... jaaaa! Franse kaas.

 

Zo komt ook aan deze dag weer eind.

 

Morgen naar Thovers en slaap daar naast de kerk op 'Donativo' basis. Je betaald wat je wilt geven. 

 

 

11 april ca. 28km en 600 hoogtemeters 

Vanacht regende het en het was onrustig om het huisje. Op dak waren katten aan t vechten en plots stond er ook 1 naast mijn bed. Het was warm en had een klapraam opengelaten. Met een vriendelijk gebaar heb ik m weer naar buiten geholpen. Volgens mij zat er ook ergens een wespennest.. het zoemde maar door. Niet de beste nacht.

 

Maar vanmorgen was alles weer droog en met een windvangertje aan stapte ik de Franse wereld weer in. Het is grijs en nat buiten... wat een verschil met gisteren. Maar dit is ook prima.

 

Wat een verschil met Nederland als het om huizen gaat. Bijna elke dorp is toe aan een opknapbeurt, veel lege huizen en het houtwerk honderden jaren oud en verrot. Zo nu en dan kom je nog een mooi staaltje houtwerk tegen in de gevel/voordeur. 

 

De agrarische sector druipt hier nog door de dorpen heen. Het boerenleven zoals wij de 40 jaar geleden hadden leeft hier nog volop. 

 

Zo dichter bij de Pyreneeën merk je ook dat de route meer toegespitst is op pelgrims. Doch ook vandaag heb ik in geen velden of wege 1 gezien. 

 

Heb voor vannacht een kamer bij mensen thuis kunnen boeken, basis maar prima de oude schacht heb ik aan het voeten eind van t bed.

 

Onderweg begon het steeds harder te regenen en voor het eerst sinds tijden moest de poncho weer eens aan. Wanneer je alleen bent een heel avontuur deze over je rugzak heen te krijgen... haha. Jemig wat werd ik kwaad op dat ding. Normaal is er wel iemand die je even helpt. Maar dit bleef vandaag uit.

 

Weer een prachtig glooiende landschap en bosranden. Zo nu en dan een uitdaging nat pad maar de schoenen heb ik droog kunnen houden.

 

Als het kouder is en het regend heb je ook meer kleren aan en ik liep met wandelstokken. Dit maakte de rugzak een stuk lichter en das prima.. aldus! Hoe mooier het weer des te zwaarder de rugzak.

 

Zal blij zijn wanneer ik de Pyreneeën over ben, kan dan best veel uit de rugzak weer terug naar huis sturen en dit maakt Noord Spanje iets makkelijker qua gewicht in de rugzak.

 

Morgen vroeg heb ik hier ontbijt, dan even de dag voorraad bij de Carefour halen. Op de route van morgen is niks anders dan natuur en in de avond alles dicht omdat het zondag is.

 

De koolzaad velden stonden al in bloei en gouden regens lagen te pronken op menig erf afscheiding. 

 

Het lopen gaat nog prima, geen pijntjes. 

 

Na een prima nacht ga ik zo op zoek naar een bakkertje en scoor daar mijn eten voor vandaag. Het lijkt erop dat het een zonnige dag wordt, de korte broek gaat er bij aan. 

Ontbijtje gescoord met een lekkere hete bak koffie en wat voor onderweg. Hier moet ik me mee kunnen redden.

Thuis heb ik vlak voor vetrek nog 3 nieuwe Falke TK2 cool gekocht. Met het idee dat ik me dan kon redden. Doch bij het inlopen viel me op de 'nieuwe' ruwe structuur van de sok in mijn eelt drukte en niet prettig voelde. Om die reden heb mijn oude 'ingelopen' sokken meegenomen. 

Vanmorgen bleek dat niet echt handig... het eerste wandelpaar had al zoveel wandelkilometers gehad dat er een 2e gat ontstond. Hier durf ik niet mee verder. Mijn rugzak is dus een paar wandelsokken lichter.

Tegen half 11 liep ik de stad uit. Limoges is een stad ter grote van Groningen schat ik. Glooiend door een gevarieerd landschap met de zon in de rug.

Na 15km kwam het punt.. loop ik door tot 28 of stop ik hier. Op 28 was de garantie op eten en drinken klein nl. Ben nu gestopt en heb mijzelf op een picknick tafel neergelegd😀.

Moet er nog wel even inkomen merk ik. Het afscheid van thuis en een lange reisdag spelen mij parten vermoed ik.

Heb hier nog een slaapplaats geregeld en das weer fijn. Een lama op mijn pad kwam ook nog even posten.. maar daar kwam geen zinnig woord uit. Zal vast een Franse lama zijn geweest.

Net even een powernap gedaan en das zo fijn na een dagje stappen. Onder de douche en straks op jacht naar een pizza.

Nog even een ommetje op de slippers en dan t bed in.

 

Morgen 28km naar Chalus.

 

In Rocroi FR heb ik mijn camino eerst afgebroken. Kon mijn agenda niet helemaal leegmaken, de afgelopen weken waren zowaar druk. 

Vanaf Uithuizen tm Rocroi in FR heb ik ca. 800km gehad. Vanaf nu zal ik nog 1200km lopen en in 1 stuk van ca. 60 dagen.

Heb dus een aardig stuk overgeslagen. Of ik deze ooit nog eens zal lopen? De tijd zal het leren.

Nu aangekomen in Limoges FR op ca. 450km van de Spaanse grens. Verwacht er ca. 20 dagen over te doen alvorens ik aankom in St Jean Pied de Port aan de voet van de Pyreneeën. Daar wacht een pittige etappe met 1400 hoogtemeters en 28km en loop hier Spanje in.

Vanmorgen begon de dag met een NS bericht met de mededeling dat de trein vanuit Groningen naar Zwolle was uitgevallen. De trein van Lelystad naar Brussel zou ik dan missen. Even schakelen want alle treinen zijn op elkaar afgestemd en 1 missen zou betekenen dat ik niet op mijn bestemming kom vandaag.

Dan maar in de ID Buzz naar Hoogeveen en met de boemel naar Zwolle waar de overstap naar Lelystad op tijd vertrok. 

Op het station van Hoogeveen kreeg ik mijn eerste 'Buen Camino' van een vriendelijke oudere vrouw die de st Jacobsschelp aan de rugzak herkende. 

Inmiddels is het treinverkeer weer op orde en zit ik nu ( 13.00 uur ) in de TGV naar Parijs. 

Ben omgeven door mannen op middelbare leeftijd die hun laptop liefhebben. Allemaal drukdoeners.

Op tijd in Parijs Noord en met de Metro naar Austerlitz. Klinkt duits(;

Hier gaat de TGV naar Limoges.

Net als in een vliegtuig heb je hier ook vaste stoelen. Ben gelukkig op tijd door het Metro hart van Parijs gekomen. 

Nu nog even 3 uur in een heerlijke stoel van de TGV richting Limoges en de reis zit erop. 

Morgen wacht een dag met bijna 30km voor de boeg.

Heb voor vannacht een B&B geboekt vlak bij het station en wellicht kan ik ergens nog even een warme hap scoren. 

Hiermee komt een eind aan een lange reisdag. 

 

 

Camino, Vierves-Sur-Virion - Rocroi FR  ca. 20km en 330 hoogtemeters. 

 

De Via Mosana ( Aken DE - Rocroi FR  ) die ik vanaf Maastricht heb gevolgd zit erop. Vanaf uithuizen tot hier zit er nu ca. 800km op. 

 

De komende fase van de camino heet Via Campaniensis en deze tocht gaat naar de Bourgondië met Vezelay - over Reims - als eindpunt.

 

Vannacht heb ik als een blok geslapen en dit gaf voor vanochtend frisse wandelzin op de laatste etappe van de Via Mosana. Ook ik ga weer terug, de komende etappes zijn lang, gaan door een zeer dun bevolkt gebied en het vinden van een overnachting blijf ik toch een lastige vinden. 

 

Al snel liep ik alleen door een prachtig heuvelachtig bos. Zo halverwege kwam de zon er nog even door en heb mijzelf nog even getrakteerd op een powernap tegen een heuvelrand. Waar ik gestoord werd door een opkomende hagelbui. Erg afwisseling qua weer vandaag.

 

Zo in het grensgebied is het ontvangst ook niet overal even goed. Bij twijfel raadpleeg ik 'open streetmaps' je kan dan zien waar je tov de route bent. Maar zonder ontvangst is dit best lastig... een paar keer verkeerd lopen als gevolg. Dan maar op goed geluk een kant kiezen en dat ging tot nu toe nog goed.

 

Zo aan de wandel en langere tijd ontgaat je alles bijna in de wereld. Een soort wandelbubbel waar de eenvoud van de dag het leven erg simpel maakt en die rust vindt ik heerlijk. Ook zintuigelijk veranderd er wat... alles komt veel meer binnen. Geuren, geluiden, kleuren, stilte.. etc. 

 

Merk ook dat ik minder eten nodig ben. Tenminste door het gebrek er aan - immers je moet het anders allemaal meesjouwen - maar kan wel een paar kilos missen. 

 

In de de stad kijken de mensen van je weg als je in wandelkleren en een rugzak hier doorheen stapt. Op de vlakte heb je altijd een praatje... erg opvallend. 

Camino Givet - Vierves-Sur-Virion ca 30km en 500 hoogtemeter. 

 

Na een borrel buik nacht en een stevige ontbijt stapte ik op tijd de deur uit. Eerst een stukje langs de Maas en na een uur de heuvels in. Een lange dag en voor mij eerst de op een na laatste etappe. Morgen is Rocroi in Frankrijk de eindbestemming.

 

De Pelgrim uit Eindhoven heb ik niet meer gezien. Zijn wandelsnelheid was ook hoger dan die van mij en boven je macht lopen is niet fijn. Zijn plan was ook 30plus km te gaan lopen. 

 

Vandaag werd een slaapplaats en avondeten voor mij geregeld, gisteravond had ik hetzelfde gedaan.

Mooi dat het zo kan.

 

De voeten van Laura zitten onder de blaren en om die reden gingen hun een stuk met de trein. 

 

Het gebied heeft wel een beetje van Sauerland en om die reden kon ik er wel van genieten. 

 

Morgen even uitvlooien hoe ik het beste weer naar NL kom met de trein en dan zit de Camino Mosana er op.

 

In Nederland wacht volgende week een drukke week. 

 

Dinant BE - Givet FR ca. 28km en 150 hoogtemeters

 

Daar is Frankrijk (: na ruim 700 km. Na een nacht in het klooster stond de wekker op half 7. We werden om kwart over 7 verwacht voor en samenzijn in kerk. Hier haakten we in op hetzelfde avontuur van de avond ervoor. Nu 3 broeders die in het Frans liederen zongen. Erg bijzonder allemaal.

Na de dienst ging een broeder ons voor en branden we een kaarsje en hij zong iets. Het ging over de camino en het geloof. Nu ben ik gereformeerd opgevoed, maar de katholieke gebruiken zijn me niet bekend en om daar ineens midden te staan is erg bijzonder. Ook verwarrend.. heb er eigenlijk niks mee maar het doet me toch wat. Wat? Daar moet ik nog achter komen.

 

Bij de start om ca. 9 uur hebben we nog even wat ingeslagen voor de wandeling naar Givet. Voor mij waren dat 5 bananen en een jus de Orange.

 

In de stad scheiden onze wegen. Heb vandaag gekozen de Maas te volgen ipv de heuvels door te lopen. Zo nu en dan krijg je een 'Buen Camino' en dat is een soort aanmoediging die je kan gebruiken.

 

 

Aan de oostkant van de Maas wat het verassend mooi en omwille de enorme bochten leuk te lopen. Zo richting Frankrijk kwam ook het besef dat er al een hele reis op zit, doch ben nog steeds niet op de helft. 

 

Tegen 3 liep ik mijn overnachting plaats binnen en na een een powernap en en een heerlijke douche nog even met Ellen gebeld en een biertje gescoord.

 

Tijdens het bietje kreeg ik een appje van Laura en de inmiddels aangehaakte Evelien. Ze hadden een vergissing gemaakt met de overnachting in Givet, of ik ze kon helpen? Via booking lukte het nog een kamer te regelen. Wel iets buiten het budget van een pelgrim, maar toch een mooie slaap plaats.

 

Morgen wacht een nieuwe 25km en naar het lijkt mooi wandel weer. 

 

De blaren blijven nog uit en de heup blijft pijnloos.

 

Namen -Dinant 30km en met 32mtr en niet noemenswaardige stijging.

 

Vanmorgen was mijn was droog die ik gisterenavond op de verwarming had gelegd. Heerlijk die eenvoud.

 

Tegen 9uur liep ik de stad in en liep al snel tegen een koffie tentje aan waar je ook kon ontbijten. Een rijkelijk gevulde hele stokbrood rijker, waarvan ik de helft daar op at en de rest meeging de rugzak, meanderende ik de stad uit. 

 

Langs de Maas en op naar Dinant. De Maas is mooi maar 't was vandaag wel erg veel Maas(;

 

Tegen de middag liep ik Laura achterop. Laura loopt de Camino vanaf Aken en treed in de voetsporen van haar moeder die de camino al eens liep. Met haar 16 jaar een dappere tocht.

 

Het was niet mijn dag vandaag en had om die reden vast een negatieve energie om me heen. Ben om die reden en op mijn eigen tempo doorgelopen nadat ik haar uitzwaaide.

 

Om 6uur moesten we ons melden bij het Lievevrouwen klooster. Hier overnachten we. Een broeder melde zich om half 7 en werden naar de zolder van een bijgebouw geleid.

 

Om half 7 begon er een mis waar we heen mochten. Voor mij een erg bijzondere ervaring. Franse liederen en gebeden in een oude kerk, samen met 3 broeders. 

 

Na de dienst mochten we mee naar de eetzaal en kregen een heerlijke maal en in stilte. Nu ca. 8 uur tijd voor een blogje na een enerverende vermoeiende dag. 

 

Btw.. Dinant is de stad waar Sachs is geboren. Die van de ... ofoon. De hele stad staat bol van dit instrument.

 

Morgen naar Givet en heb daar via booking een kamer geregeld.

Adenne - Namen ca. 24km en 350 hoogtemeters.

Vanacht sliep ik in een machine fabriek. Rondom de fabriek waren kamers gebouwd en vanaf de gangen keek je zo de fabriek in.

Vanochtend bij het ontbijt bleek dat ik de enige was op deze slaapplaats.toch checkte de ontbijt meneer even mijn kamer nummer. Dubbelcheck(;

Na het ontbijt met een extra appel, eitje en banaan op pad naar Namen.

Al snel ik langs de Maas en daar krijg je een haat liefde verhouding mee ben ik achter. In de uren die je er langs loopt gaan de gedachten met je aan de loop. Een soort saaiheid, maar met mooie momenten. Doch die zijn schaars.

Na een uurtje zat Laura aan de Maas op een steen. Ze was daar afgezet door de eigenaar van haar slaap adres. We hebben verder samen gelopen door het soms glooiende landschap als we Maas even links lieten liggen.

Vandaag liep ik voor het eerst dit jaar in een korte broek. Met 20 graden en een mooie zon moest dit kunnen en ik was er blij mee.

De sluizen in de Maas zijn indrukwekkend en om de 10km. Wat een geweld als het water daar naar beneden komt,

Zo door de bossen en de heuvels loopt het zeer aangenaam en met mooie gespreken gaat de tijd erg snel. Rond 3uur liepen we Namen binnen en onderweg hadden we ons bij aankomst een Pizza beloofd die we aan de Maas hebben opgegeten. In de stad voel je je al snel aangekeken in je wandel kleren en een zware rugzak. Tevens ruik je jezelf op een duur. Laat staan een ander... even een restaurant binnen wippen voelt ineens als een barrière.

Vanacht slaap ik voor ruim 30 euro in een hostel. Wel een eigen kamer maar met een gedeelde douche / wc.

Ook direct even een wasjes gedraait. Dit gaat op de Camino als volgt... je stapt met je sokken, onderbroek en shirt onder de douche stopt jezelf in en spoelt de kleren dan uit onder de douche. Deze gaan over de verwarming in zijn - hopelijk- de volgende dag droog.

Zooltjes uit de schoenen, kunnen deze ook iets drogen.
Firs en fruitig even een power nap en nog even met Ellen gebeld.

Morgen staat er een bijna 30km op 't program en naar verluidt alleen langs de Maas);

Het lopen gaat me nog goed af en de blaren blijven nog uit.

Dinant is het eindadres van morgen.

Huy - Andenne ca. 18km en 250 hoogtemeters. 

 

Het werd gisterenavond een pizza carbonara en die was heerlijk. Huy is een dorp wat bol staat van de wieler geschiedenis. Huy ligt op de route van de ronde van Vlaanderen. Mijn B&B zonder b was prima en net nieuw. Nu wat dieper in België wordt het ook iets goedkoper, nu kan je voor ca 70 euro iets vinden. Morgen slaap ik in een hostel voor 32euro.

 

Na een wat onrustige nacht liep ik tegen 9uur naar buiten en heb een paar croissantjes gescoord bij de bakker voor het ontbijt en tijdens de wandeldag.

 

Waar het gisteren een mooie ervaring was de muur van Huy af te dalen, was het vandaag een pittige klim om uit het dal te komen. Zweten(;

 

Eenmaal boven kwam er een Buen camino achter mij weg. Een mede pelgrim en ook op weg naar Andenne. Samen hebben we de hele route opgelopen en al snel deel je dan je levensverhaal. 

 

Ook gestopt als ondernemer en nu op zoek naar ander doel wellicht. Met zijn 56 jaar hadden we snel gespreks stof genoeg en bleken we verrassend veel overeenkomsten te hebben. Weliswaar buiten de taal om, Eindhoven was zijn start plaats en ons beide types dialect had regelmatig wat uitleg nodig (: de bieten brug op kennen ze in Brabant niet... hahaha

 

Al pratende was de 19km zo weggelopen en in Ardenne mijn slaapplaats snel gevonden. 

 

Nu aan een heerlijk biertje en vanavond iets van P....

 

Ook medepelgrim Laura van 16 loopt langs en drinken nog een cola. Klaarblijkelijk waren er 2 routes die je kon nemen vanuit Huy. Langs deze Maas en bovenlangs en deze heb ik gelopen. De route langs de Maas was met name vlak wat ik begreep.

 

Morgen richting Namen ( Namur ) en het weer lijkt weer fantastisch.

 

 

06-03-2025

Esneux - St. SEVERIN CA. 19KM

 

Na een goede nacht liep ik om even voor 9 de B&B uit in Esneux. Stone station was de naam, eenvoudig maar prima.

 

Op kamer lag een kaartje van een bakkertje bij de brug en daar kon je ontbijten. Daar aangekomen zat deze reeds vol met wandelaars. Geen zittend ontbijt.

 

Met 4 broodjes in een zak op weg naar de route die goed te vinden was.

 

Vanuit Esneux klim je direct door naar ca. 250 mtr, geheel onverhard en door het bos.

 

Na een uurtje doemde er een gezelschap op in gele hesjes. Toen ik deze passeerde bleken dit vrijwilligers die de Camino route bij houden. Ze waren van het Belgische Pelrgim genootschap. Ook ik kreeg een sticker mee, mooie verhalen en een 'Buen Camino '

 

Mede door het klimmen steeg de temperatuur snel bij mij en al snel liep ik een shirt. Heerlijk en wat een rust in dit bos. De hele route was er geen dorpje waar je even kon zitten. Ergens tegen een houtwal heb ik op mijn poncho een broodje gehad en dommelde hier lekker weg in de zon.

 

Tegen 3uur liep ik St. SEVERIN binnen. Een dorpje wat geheel uitgestorven bleek. 

 

Op ruim 1 km spotte ik via Google nog een plekje waar ik nog even kon zitten in afwachting van de host. Die kan ik om 18uur bellen. Waar ik precies slaap weet ik niet.. maar slapen, eten en ontbijt waren 20 euro. Tenminste dat melde Leonie mij, die in haar beste Frans de slaapplaats voor mij heeft gereserveerd(:

 

Nu rosig en voldaan aan een biertje.

 

Morgen naar Huy.

18-01-2025

 

Aan de rand van Luik en voor weinig had ik een kamer bij een particulier.

Voor mij de eerste keer dat ik hier mee te maken kreeg. Mooi dat mensen hun huis beschikbaar hebben voor pelgrims.

Op 2 fronten had ik een nieuwe wandel ervaring deze dag.

Ten eerste was het prettig dat het dik gevroren had. Deze ondergrond was bevroren. Drek was een mooie wandelondergrond geworden. Wel even oppassen want het was anders glad. Niet van de drek maar van het ijs en opgevroren sneeuw.

Niks is vlak op deze etappe en de hoogte verschillen best groot. Vanaf de start ging het snel een heuvel op. Hier lag nog een dikke laag sneeuw en vroor het een graat of 6.

Op een gegeven moment bij het drinken van water uit de slang van de waterzak kon ik zuigen wat ik wilde maar geen water. Een nieuwe wandel ervaring... de waterslang bevroor.

Heb de slang onder mijn shirt gedaan en een paar kilometer was er weer dooi(:

De natuur is prachtig en mede door de mist is het heerlijk stil. Bij aanspraak onderweg is het lastig te communiceren hier in het Franse gedeelte van Belgie.

Zo nog even een slaapplaats proberen te scoren in dit dun bevolkte gebied.

Voor straks een panini en op naar mijn overnachting adres.

17-01-2025

Het was lekker fris en wedermaal een kleine wereld. Met een graad of 3 in de min even doorstappen om op temperatuur te komen.

 

In het Belgenland net boven Luik is het dalen en stijgen. Aan het einde van de dag gaf Strave ruim 700 hoogte meters aan. 

 

Het water staat overal hoog en de route is kletsnat. 2x moest ik terug en een alternatieve route kiezen. Zwemmen was geen optie.

 

Het is windstil en dat maakt dat de kou best meevalt en eigenlijk is het prima wandelweer.

 

Luik is een industrie stad en dat maakt het wandelen op het laatst minder aantrekkelijk. 

 

Weer een dag met 24km op de teller. Morgen naar Esneux. 

16-02-2025

 

Om 9 uur liep het station van Maastricht op en hier begint het België avontuur van mijn Camino.

Het weer is ondanks de kou en mist voor mij prima. Perfect wandelweer.

Vanuit het station op naar de St. Pietersberg. Hier eindigde de laatste etappe van het Limburg avontuur Syfflich - Maastricht. Op de berg lagen nog resten van sneeuw en het wandelpad was glibberig en nat. Beneden aan de Maas ging t verder over asfalt richting Luik en dat was een prima loopje.

Ben bij de sluis de Maas overgestoken en liep tegen 3en Wezet binnen. Snel even wat boodschappen en op voor een powernap in de B&B.

In de avond een pizza gescoord en op tijd mijn nest in. Slaap aan de 4 baand weg en die zorgde voor een onrustige nacht.

Nu aan t ontbijt en op naar Luik. Ca. 20km.

Dec 2024

Zutphen - Kranenburg DE

 

Zutphen, Doesburg, Bronckhorst, Velp, Arnhem, Elst, Bemmel, Nijmegen, Beek, Zifflich DE, Kranenburg DE. Ca. 90km

 

Het eerste stuk langs de IJssel was niet het meest spectaculaire stuk. Doch van Doesburg naar Arnhem maakte alles goed. Prachtig!

Je loopt het over de Posbank met hoogte tot 90 mtr. Prachtig.

Van Arnhem naar Nijmegen via Elst loop je eigenlijk alleen maar door de bebouwde kom met een stukje natuur tussen Arnhem en Elst.

Nijmegen-Kranenburg was een mooi loopje van ca. 18km. Nu weer met de bus naar Nijmegen centraal en vanuit daar weer terug naar Arnhem.

Alleen op de eerst dag moest de poncho aan, de rest van de dagen was het mooi wandelweer.

 

 

Hasselt-Zutphen 

via: Zwolle, Harculo, Windesheim, Wijhe, Den Nul, Olst, Welsum, Terwolde, Deventer, Gorssel en Zutphen.

Je merkt dat de winter aan de deur klopt. Dagen worden hard korter en om met een etappe van ca.25km voor het donker binnen te komen blijkt soms lastig. 

Deze etappes staan in het teken van de IJssel. Tenminste voor 80% heb je deze aan je zijde, een gevarieerd en agrarisch gebied waar de dierhouderij de akkerbouw de baas is.

Lopen op de dijk is mooi en je hebt veel overzicht,  doch bijna 100km asfalt en weidse uitzichten maakte het soms mentaal wel even zwaar.

Nu op naar richting Nijmegen en dan door richting Maastricht. 

T gaat mooi(:

 

 

 

Uithuizen-Santiago de Compostella

Nu bij Hasselt.

In mijn wandelavontuur richting Santiago de Compestela heb ik gisteren het Jacobspad (van Uithuizen naar Hasselt bij Zwolle) afgerond. De eerste 8 dagen en ongeveer 200 km kan ik afvinken.

 

Route: Uithuizen, Groningen, Eelderwolde, Foxwolde, Norg, Vries, Taarlo, Loon, Rolde, Zwiggelte, Westerbork, Beilen, Spier, Ruinen, de Wijk, Rouveen en Hasselt.

Ik hoop dit jaar nog van Hasselt naar Doesburg, Nijmegen en Maastricht te kunnen lopen, maar dat hangt af van het weer. Bij sneeuw of gladheid loop ik niet.

Wat me opviel tijdens deze wandeling, is dat Groningen echt stil is, met prachtige vergezichten en aan de horizon de torens van de dorpen.

Zo'n 80% van de route van Groningen naar Hasselt hoor je de A7/A28 als een constante ruis of brom op de achtergrond. Echt stil, zoals we op het Hogeland gewend zijn, werd het bijna nooit.

 

De omgeving was prachtig en Drenthe heeft een mooie, afwisselende natuur. Vooral het traject Rolde - Westerbork - Beilen kon ik erg waarderen.

Alleen lopen is ook weer even wennen na al die gezellige wandelmaatje.com-wandelingen en de 1-op-1-loopjes. Maar eenmaal alleen ervaar je de omgeving veel intenser. Ik liep sneller en rustte minder, zo merkte ik.

 

Geen wolf gezien, maar des te meer schapen! Soms stonden ze nog steeds achter één draadje van slechts 40 cm hoog. Het meeste maïs was al geoogst, maar ik schatte dat de helft van de aardappelen nog in de grond zat. Dat wordt nog een uitdaging voor de boeren daar.

 

Het lopen met een redelijk volle rugzak was ook weer even wennen. Mijn lichaam protesteerde soms, vooral de benen en voeten. Met een gewicht van 111 kg inclusief rugzak is dat ook wel begrijpelijk, maar het begint te wennen.

 

Slapen bij Vrienden op de Fiets is in deze periode een uitdaging, want veel locaties zijn van oktober tot maart gesloten. Slapen in een B&B is ook prima, maar wel iets duurder: ongeveer 30 euro versus circa 80 euro.

 

De laatste 10 km naar Hasselt waren een lange rechte weg vanaf Rouveen, tussen de koeien door, met de kerktoren van Hasselt al vanaf Rouveen in zicht. Dat was mentaal even doorbijten, want het leek maar geen einde te krijgen. Maar ja, de laatste loodjes wegen altijd het zwaarst.

De Wijk - Hasselt ca. 28km 8e etappe jacobspad.

 

De Wijk, Halfweg, Punthorst, Rouveen en Hasselt.

 

De eerst 200km zit erop(:

Ruinen - de Wijk ca. 24km 7e etappe jacobspad.

 

Ruinen, Hees, Hoogeveensevaart, Eemten, Haalwijde en de Wijk.

Westerbork - Ruinen 6e etappe jacobspad ca. 28km

 

Westerbork, Holtherzand, Makkum, Terhorst, Spier, Dwingelderveld, Witteveen, Benderse, Engeland en Ruinen. 

Rolde - Westerbroek 5 etappe Jacobspad 24km

 

Rolde, Nijlande, Amen, Zwiggelte en Westerbork.

Norg-Rolde ca. 28km 4e etappe Jacobspad.

 

Norg, Peest, Vries, Taarlo, Loon en Rolde. 

 

Groningen-Norg ca. 30km 3e etappe jacobspad.

 

Groningen, via t Stadspark, Eelderwolde, Onlanden, Roderwolde, Foxwolde, Lieveren, Langeloo en Norg.

De route! Uithuizen- Santiago de Compostela ca. 2400km